Çocuklara örneklendirmeler yapılmalı, çıplak ayakla yürünemeyeceği gibi eğer gözlük olmazsa kaliteli göremeyeceği de anlatılmalıdır. Bugüne kadar yapılan istatistiklerde, gözlük kullanması gereken çocukların bu ihtiyaçlarının fark edilmemesiyle onların, daha pasif, içe dönük, nevrotik yapılı oldukları ve sosyal olarak kendilerini izole ettikleri gözlemlenmiştir. Gözlük ihtiyacı fark edilememiş çocuklarda, kavramsal gelişme ve bilişsel yeteneklerde gecikme gözlenebilir. Özellikle soyut düşünmeyi gerektiren becerilerde başarısız olabilirler. Alan kavramı gelişmeyebilir. Bulanık gördüğü zaman gözlerini ve beraberinde yüz kaslarını kasar ve bunun sonucunda sürekli bir baş ağrısı ve huzursuzluk yaşar. Bütün bunların dışında en önemli ve dikkat edilmesi gereken konu çocuğun güvenlidir. Çocuk uzağı net görememenin verdiği huzursuzlukla, gelen araçları seçkin göremediği için, güvenliğini tehlikeye atar.